Procesja Bożego Ciała przeszła ulicami Wąbrzeźna

Boże Ciało, znane również jako Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, to jedno z najważniejszych świąt w kalendarzu liturgicznym Kościoła Katolickiego. Jego ważnym elementem jest procesja, która przechodzi ulicami miast i wsi, a jej uczestnicy zatrzymują się przy czterech ołtarzach, symbolizujących cztery strony świata. Przy każdym z ołtarzy odczytywany jest fragment jednej z czterech Ewangelii, opowiadający o Eucharystii. Również w Wąbrzeźnie wierni z obydwu parafii w czwartek 30 maja tłumnie zamanifestowali swoją wiarę.

Święto Bożego Ciała zostało oficjalnie ustanowione w XIII wieku. Ma ono na celu publiczne uczczenie obecności Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie Eucharystii. To wyjątkowy dzień, podczas którego wierni mają okazję do głębszej refleksji nad tajemnicą przemiany chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa.

Boże Ciało jest obchodzone zawsze w czwartek po oktawie Zesłania Ducha Świętego, czyli dokładnie 60 dni po Wielkanocy. Ponieważ Wielkanoc jest świętem ruchomym (obchodzonym w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca), to również Boże Ciało może być obchodzone w różnych dniach od końca maja do końca czerwca.

W Polsce, podobnie jak w wielu innych krajach katolickich, Boże Ciało jest dniem wolnym od pracy. To bardzo ważne dla wiernych, gdyż pozwala im na szeroki udział w uroczystościach. Po Mszy świętej następuje procesja ulicami parafii, często kończąca się błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.

Fakt, iż Boże Ciało obchodzone jest zawsze w czwartek, ma głębokie teologiczne, historyczne i liturgiczne uzasadnienie. Wybór tego dnia tygodnia nie jest przypadkowy. Wiąże się z istotnymi wydarzeniami w historii chrześcijaństwa oraz symboliką, związaną z Eucharystią. Czwartek jest dniem, w którym Jezus Chrystus ustanowił Eucharystię podczas Ostatniej Wieczerzy. W Wielki Czwartek, poprzedzający Wielkanoc, Chrystus wraz z Apostołami spożył wieczerzę paschalną, podczas której przełamał chleb i podał wino, mówiąc: „Bierzcie i jedzcie, to jest ciało moje” oraz „Pijcie z niego wszyscy, bo to jest krew moja” (Mt 26,26-28). Ustanowienie Eucharystii jest więc centralnym wydarzeniem w katolickiej teologii, a obchodzenie Bożego Ciała w czwartek podkreśla i upamiętnia ten kluczowy moment w historii zbawienia.

Liturgicznie, czwartek po oktawie Zesłania Ducha Świętego. to czas bezpośrednio związany z okresem Wielkanocnym, który kończy się wraz z Pięćdziesiątnicą (Zesłaniem Ducha Świętego). Oktawa Zesłania Ducha Świętego, czyli osiem dni od tej uroczystości, kończy się w środę, a więc następny dzień, czwartek, staje się naturalnym terminem dla kolejnej ważnej uroczystości. Ustanowienie Bożego Ciała w tym dniu podkreśla ciągłość i powiązanie między wydarzeniami paschalnymi, zesłaniem Ducha Świętego oraz ustanowieniem Eucharystii.

Procesje Bożego Ciała są centralnym elementem obchodów Bożego Ciała. Uczestnicy procesji manifestują swoją wiarę i oddanie Jezusowi, obecnemu w Eucharystii. Procesje prowadzone są przez duchowieństwo i ministrantów. Towarzyszą im dzieci, sypiące płatki kwiatów, wierni niosący sztandary i feretrony (w Wąbrzeźnie m.in. Rycerze Kolumba), nie brakuje też pieśni eucharystycznych.

Boże Ciało ma również znaczenie społeczne i kulturowe. Dzięki szerokiemu udziałowi wiernych w uroczystościach ludzie mają nie tylko okazję do zademonstrowania swojej wiary, ale także do integracji lokalnej społeczności. Również dekorowanie domów, ulic i ołtarzy jest wyrazem pobożności i zaangażowania wiernych.

(krzan)