Historia brydżem pisana – część pierwsza

Brydż w Wąbrzeźnie, w różnych formach towarzyskich, znany był już w okresie międzywojennym, jednak gra i nauka sprowadzały się głównie do form rodzinnych i koleżeńskich. Dopiero od końca lat 50. do szerokiej popularyzacji przyczyniło się ognisko miejskie Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej

Od lat powojennych do roku 2000

Jak informuje Marek Niemir, w okresie powojennym animatorem brydża stało się powstałe w 1959 roku ognisko miejskie TKKF. 
– Poza spotkaniami brydżowymi, rozgrywano również turnieje brydżowe – opowiada Niemir. – Natomiast od momentu powstania Powiatowego Domu Kultury w Wąbrzeźnie w 1965 roku brydżyści znaleźli w nim miejsce dla siebie. Jak wspominają nasi najstarsi koledzy, w murach PDK mogli spotykać się, by rozegrać kilka roberków, wymienić się poglądami, a często również nauczyć się tej gry od innych. W PDK rozgrywane były również turnieje brydżowe. Pierwszy turniej o mistrzostwo PDK rozegrano 30 stycznia 1966 roku. W latach następnych turnieje brydżowe o mistrzostwo PDK odbywały się dwa razy w roku.

 Jak zaznacza Marek Niemir, w źródłach brakuje informacji o tym, co działo się w wąbrzeskim brydżu sportowym w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Natomiast od roku 1991, przez blisko 20 lat, informacje o brydżu w Wąbrzeźnie przekazywali w rubryce sportowej „Wiadomości Wąbrzeskich” redaktorzy: Aleksander Czarnecki i Edward Gajewski.

– W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych brydżyści wąbrzescy zaczęli spotykać się w klubie MKS Unia – wyjaśnia Marek Niemir. –  Tu rozgrywano turnieje, tu również powstały dwie drużyny brydżowe, które startowały w rozgrywkach A klasy rejonu bydgosko-toruńskiego. Wąbrzeźno stało się wówczas jednym z prężniejszych ośrodków w województwie, organizującym turnieje brydża o charakterze lokalnym. Od 1992 roku rozgrywano całoroczne cykle turniejów o nazwie Rok Brydż. Natomiast od roku 1995 brydżyści na dobre zadomowili się w Wąbrzeskim Domu Kultury. Nowym organizatorem całorocznego cyklu turniejów zostały „Wiadomości Wąbrzeskie”, przy współudziale ogniska miejskiego TKKF oraz WDK.

 – W 1996 roku sekcja brydża Unii zdecydowała o organizacji jedynie kwartalnych turniejów brydża, inne turnieje miał organizować TKKF w murach domu kultury – wspomina Marek Niemir. – Rok Brydż 96 nie został rozegrany. W styczniu 1997 roku powstała przy Wąbrzeskim Domu Kultury, druga w Wąbrzeźnie, sekcja brydża sportowego oraz drużyna pod nazwą 52 WDK, która wystąpiła w A-klasie. Ostatecznie, na zakończenie rozgrywek w grupie B, drużyna 52 WDK uplasowała sie na trzecim miejscu. W 1997 roku sekcja brydża przy WDK wznowiła rozgrywki turniejowe Rok Brydż o puchar dyrektora WDK. Rozegrano 12 turniejów. Dodatkowo 2 maja w WDK odbył sie turniej z okazji rocznicy Konstytucji 3 Maja o puchary burmistrza Wąbrzeźna i dyrektora WDK. Z kolei rok 1998 zapoczątkował nowy sezon Rok Brydża, zorganizowany przez klub 52 WDK. Rozgrywki przeprowadzono w klubie Po Drodze w WDK. Drużyna 52 WDK ponownie wystartowała w rozgrywkach A-klasy ligi brydżowej, jednak podobnie jak i w poprzednim sezonie, bez awansu do klasy wyższej.

W 1999 roku Wąbrzeski Dom Kultury zgłosił drużynę 52 WDK do Okręgowego Związku Brydża Sportowego. Grała ona w A-klasie w grupie III. Wąbrzeźnianie zakwalifikowali się do 1/2 finału rozgrywek A-klasy, gdzie przegrali z Asem Płużnica i nie awansowali do ligi okręgowej. Rok Brydż 1999 tradycyjnie został zorganizowany przez klub 52 WDK. W roku 2000 WDK nie wystawił swojej drużyny do ligi brydża sportowego, kontynuowano za to rozgrywki Rok Brydż 2000.

Plany na przyszłość

– Dużym problemem naszego stowarzyszenia jest sytuacja lokalowa – mówi Marek Niemir. – Stowarzyszenie działa na terenie Wąbrzeskiego Domu Kultury i dyrekcja bardzo nam pomaga, jednak jej możliwości są ograniczone, bowiem na terenie WDK działa wiele ich sekcji. Udostępniona nam salka pod kawiarnią „Styl” może być jedynie miejscem do cotygodniowych spotkań towarzyskich brydżystów, jednak nie ma tam możliwości prowadzenia turniejów brydżowych z wykorzystaniem technik informatycznych (zanik sygnału). Turnieje rozgrywane są w kawiarni lub na piętrze. W udostępnionej nam salce nie mamy także miejsca, gdzie można byłoby bezpiecznie przechowywać i konserwować sprzęt elektroniczny, dlatego pozostaje on u mnie w domu i na każde spotkanie jest przywożony.

Miłośnicy brydża mają jednak nadzieję, że sytuacja się zmieni i znajdzie się osoba lub firma, która widząc ich zaangażowanie, wesprze stowarzyszenie z pożytkiem dla lokalnej społeczności. Kolejna część historii wąbrzeskiego brydża w następnym wydaniu.
 

oprac. (krzan)