Pechowa odbiorczyni?

Nasza stała Czytelniczka (imię i nazwisko do wiadomości redakcji) dzieli się swoimi kulturalnymi reminiscencjami

– Niedawno byłam na spektaklu w Wąbrzeskim Domu Kultury pt. „Sposób na Blondynkę” i miałam ogromne obawy czy wszystko pójdzie zgodnie z planem. Na szczęście nie wydarzyło się nic nieprzewidzianego, a w obsadzie byli moi ulubieni aktorzy: Milowicz i Rozenek. Bilet też wart był kwoty, którą wcześniej uiściłam – mówi kobieta i relacjonuje dalej: – Dlaczego spodziewałam się mało miłych niespodzianek? Wynika to z moich doświadczeń podczas minionego lata.

– Przeczytałam, jak zawsze, wszystkie artykuły w tygodniku CWA. Z reguły czytam każde wydanie od deski do deski. Do kilku artykułów opisujących sezon letni na Podzamczu chciałabym się odnieść z własnego punktu widzenia. I wcale nie chodzi o to, że mam jakieś zastrzeżenia, wręcz przeciwnie, jednak mój udział w różnych zdarzeniach miał bardziej minorowy wydźwięk. Ale po kolei, chociaż w odwrotnym porządku chronologicznym. Podobnie jak ja, wiele osób szykowało się do udziału w koncercie zespołu Red Queen i solidarnie ze mną, zdeklarowaną fanką Freddiego Mercury'ego, zapowiadali, że jeśli wykonania znanych hitów nie będą zadowalające, to damy upust swojemu niezadowoleniu publicznie. Jestem fanką zespołu Queen, a Freddie Mercury, jak też wszyscy inni: Brian May, Roger Taylor i John Deacon są moimi idolami. Różnorodność brzmienia tego właśnie zespołu sprawia, że trudno jest przypisać go do konkretnego stylu. Mnie to nie obchodzi jaki styl reprezentowali i co na ten temat mówią muzyczni znawcy – chciałam posłuchać na żywo utworów ich autorstwa, które przeszły do klasyki muzyki z lat drugiej połowy XX wieku. Oczekiwałam poprawnych wykonań największych hitów, bo drugi człon nazwy zespołu bardzo zobowiązuje. To, że Red Queen to nie covery mojego ulubionego zespołu, dowiedziałam się już w trakcie koncertu. Muszę przyznać, że wszystko było w porządku. Ludzie świetnie się bawili, a nawet sporo osób tańczyło przed sceną. Nie ma się czego czepiać, chociaż moje nastawienie na ten wieczór i pogodzenie z rzeczywistością było pewnego rodzaju traumą. Zresztą jestem chyba pechowa, albo moją obecnością prowokuję niefartowne zdarzenia. W sierpniu, gdy wybrałam się na seans kina plenerowego, żeby obejrzeć komedię z Penelope Cruz i Antonio Banderasem to organizatorzy imprezy mieli kłopoty z dźwiękiem. Poczekałam pół godziny, a że niewiele się w tym względzie zmieniło, to poszłam do domu. Zapewne, po opuszczeniu miejsca projekcji przeze mnie, wszystko wróciło do normy, ku zadowoleniu innych kinomanów. Nie muszę podkreślać, że data miała w składzie „13”. Oczywiście wybrałam się też na koncert, który się nie odbył z powodu ulewnego deszczu, chociaż bywałam na Podzamczu nie tak często jak inni – podkreśla kobieta i wnioskuje: – „Moja osoba nie wiadomo dlaczego ma chyba paskudny wpływ na to, co dzieje się wokół mnie. Może powinnam siedzieć w domu i nie zarażać niefartem innych?”

Nie podzielamy pesymizmu naszej rozmówczyni i proponujemy udział we wszystkich imprezach w następnym sezonie. Zapewne zwykły przypadek sprawił, że imprezy, na które się wybrała, miały zakłócenia.

B. Walas

Fot. nadesłane